آنالیز قسمت دوم فیلم جنگ ستارگان
جنگ ستارگان قسمت دوم: حمله کلون ها
چیزی که روی صفحه است مرا ناامید نمی کند، بلکه چیزی است که آنجا نیست. به راحتی می توان از تصاویر رایانه ای تخیلی که جورج لوکاس برای "جنگ ستارگان: اپیزود دوم - حمله کلون ها" آورده است استقبال کرد. برای شگفت زده شدن از بیگانگان جدید عجیب و غریب و شهرها و مناظر سر به فلک کشیده مانند هزاران کلون که همگی در صفوف عالی به سمت یک سفینه فضایی عظیم رژه می روند. برای دیدن آغاز سمت تاریک در آناکین اسکای واکر جوان. همه این تجربیات برای تشویق طرفداران سری "جنگ ستارگان" وجود دارد و برای آنها این فیلم ایمان آنها را تأیید می کند .
برای تماشای این فیلم سینمایی کمدی به سایت فیلم نماوا مراجعه نمایید.
اما در مورد بیننده آگنوستیک چطور؟ خریدار امیدوار بلیط نه به عنوان یک فرقه، بلکه به عنوان یک تماشاگر سینما که به امید یک تجربه عالی وارد می شود؟ آیا این «جنگ ستارگان» ضد منتقد و مقاوم در برابر تمسخر است؟ بله، احتمالاً در گیشه. اما به‌عنوان کسی که طراوت و انرژی فیلمهای قبلی را تحسین می‌کردم، در پایان «اپیزود دوم» شگفت‌زده شدم که متوجه شدم یک خط دیالوگ نقل‌قول و به یاد ماندنی را نشنیده‌ام. و تصاویر، هر چند با شکوه طراحی شده بودند، تاثیری که شایسته آن بود را نداشتند. من یک لحظه به آنها خواهم رسید.
در سایت فیلم نماوا علاوه بر فیلم های خارجی، فیلم ایرانی نیز قرار دارد.
ساعت اول «اپیزود دوم» شامل یک تعقیب و گریز هیجان‌انگیز در میان دره‌های آسمان‌خراش یک شهر و عکس‌های کوتاه‌تری از کشتی‌های فضایی و سیارات است. اما بیشتر آن ساعت اول شامل دیالوگ است، زیرا شخصیت‌ها نقاط طرح را مشخص می‌کنند، بینندگان را در مورد آنچه از «اپیزود اول» رخ داده به‌روزرسانی می‌کنند، و درباره بحران سیاسی پیش روی جمهوری بحث می‌کنند. حرف می زنند و حرف می زنند و حرف می زنند. و صحبت آنها به سبک سودمندی صاف است: آنها بیشتر شبیه به وکیل هستند تا قهرمانان یک فیلم فانتزی عاشقانه.
فیلمهای سینمایی ایرانی جدید و فیلم سینمایی دوبله فارسی در سایت فیلم نماوا قرار دارد.
در ماجراهای فیلم کلاسیک که الهام بخش «جنگ ستارگان» بودند، دیالوگ ها اغلب رنگارنگ، پرانرژی، شوخ و به یاد ماندنی بودند. دیالوگ‌های «اپیزود دوم» اساساً برای پیشبرد طرح، ارائه اطلاعات لازم و دادن زمان کمی به کاراکترهای ادامه‌دهنده‌ای که برای یک قسمت جدید بازگشته‌اند، وجود دارد. تنها شخصیت‌هایی که در این بخش از فیلم دارای سبک‌های شخصی بی‌نظیر هستند، یودای محبوب و جار-جار بینکس منفور هستند که ویژگی‌های خاص‌شان مخاطبان «تهدید شبح» را از بین می‌برد. بله، لهجه Jar-Jar ممکن است عجیب و غریب و رفتارهای او آزاردهنده باشد، اما حداقل او یک فرد منحصر به فرد است و نه یک رمز بی مزه. شخصیت‌های دیگر - اوبی وان کنوبی، پادمه آمیدالا، آناکین اسکای واکر - به‌طور عجیبی در گفتارشان سخت و رسمی به نظر می‌رسند که ممکن است بیننده‌ای بی‌احتیاط را به خاطر این که فکر کند آنها شبیه‌سازی‌هایی هستند که به زودی افشا می‌شوند، توجیه می‌شوند.
بخش زیادی از بقیه فیلم به یک عاشقانه بین پادمه و آناکین داده شده است که در آن آنها قادر به بیان چیزی غیر از ابتدایی ترین و خسته کننده ترین کلیشه های عاشقانه نیستند، در حالی که به یکدیگر نگاه می کنند که گویی عشق چیزی است که باید تحمل کرد. از گرامی داشتن هیچ کلمه عاشقانه ای رد و بدل نمی شود که مدت هاست به کلیشه تبدیل نشده باشد.
امکان دانلود نیز در سایت فیلم نماوا قرار گرفته است. دانلود فیلم کمدی زیرنویس فارسی و دانلود سریال ترکی با زیرنویس فارسی دو ژانر محبوب است.
نه، صبر کن: آناکین در یک نقطه به پادم می گوید: "من شن را دوست ندارم. درشت و خشن و تحریک کننده است - نه مثل تو. شما نرم و صاف هستید." من قبلاً این را نشنیده بودم.
وقتی صحبت از تصاویر تولید شده توسط کامپیوتر به میان می‌آید، احساس می‌کنم که نمی‌توانم کاملاً به تجربه غربالگری که داشتم اعتماد کنم. من می‌توانستم ببینم که در تصور، بسیاری از این سکانس‌ها هیجان‌انگیز و مبتکرانه بودند. من سیاره باران و کولیزئوم وسیعی را که در آن قهرمانان با جانوران بیگانه عجیب و غریب می جنگند، و اتاق مرتفع سنا و کارخانه مخفی که در آن کلون ها تولید می شد، دوست داشتم.
اما احساس می کردم باید با چشمانم به سمت صفحه نمایش خم شوم تا ببینم چه چیزی به من نشان داده می شود. عکس‌ها مثل فیلمهای قبلی بیرون نمی‌آمدند و من را به وجد نمی‌آوردند. ابهام خاصی وجود داشت، نامشخصی که به نظر می رسید قدرت بالقوه آنها را تضعیف می کرد.
بعداً برای تماشای تریلرهای فیلم به وب رفتم و از اینکه دیدم چقدر روشن تر، واضح تر و رنگارنگ تر روی صفحه نمایش کامپیوترم به نظر می رسد نسبت به سینما، شگفت زده شدم. اگرچه می‌دانم که تصاویر ویدیویی معمولاً روشن‌تر از تصاویر فیلم‌ها زمان‌بندی می‌شوند، من به دلیل دیگری برای این موضوع مشکوک هستم. «اپیزود دوم» تماماً با ویدیوی دیجیتال فیلمبرداری شده است. این فیلم به صورت ویدئوی دیجیتال در 19 صفحه نمایش داده می شود، اما در حدود 3000 صفحه دیگر، مخاطبان آن را مانند من می بینند و به فیلم منتقل می شود.
دانلود فیلم کره ای زیرنویس فارسی نیز از برنامه‌های نماوا است.
چگونه در طرح دیجیتال به نظر می رسد، نمی توانم بگویم، اگرچه امیدوارم فرصتی برای دیدن آن به این شکل داشته باشم. من می دانم که لوکاس معتقد است که این فیلم بهتر از فیلم به نظر می رسد، اما او نقش خود را با دیجیتال انتخاب کرده است. حدس من این است که نسخه سینمایی «اپیزود دوم» ممکن است در یک سالن مولتی پلکس کوچک با شدت بیشتری از صفحه بپرد. اما من آن را روی بزرگترین صفحه نمایش در شیکاگو دیدم، و شک من این است که چگالی و اشباع تصویر برای چاپ کردن تصویر در آنجا به روشی قوی کافی نبود.
تصاویر دیجیتال حاوی اطلاعات کمتری نسبت به تصاویر فیلم 35 میلی متری هستند و هرچه بیشتر محدودیت های آنها را آزمایش کنید، بیشتر آن را مشاهده می کنید. دو هفته پیش «پاتون» را دیدم که با ابعاد 70 میلی‌متری 150 نمایش داده شد و این شگفت‌انگیزترین نمایشی بود که تا به حال دیده بودم - جزییات مطلق روی یک صفحه غول‌پیکر که 6000 برابر بزرگ‌تر از فریم فیلم 70 میلی‌متری بود. این کاری است که فیلمهای با فرمت بزرگ می‌توانند انجام دهند، اما این استانداردی است که هالیوود آن را رها کرده است (به جز IMAX)، و از ما خواسته می‌شود که فراموش کنیم تصاویر صفحه نمایش چگونه می‌توانند خوب به نظر برسند - برای پذیرش مصالحه. مطمئنم از طرفداران بیشماری خواهم شنید که به من اطمینان می دهند که «اپیزود دوم» فوق العاده به نظر می رسد، اما اینطور نیست. حداقل چیزی که من دیدم نشد. ممکن است در پروژکتور دیجیتال روی صفحه نمایش های با اندازه مالتی پلکس عالی به نظر برسد، و من مطمئن هستم که در DVD عالی به نظر می رسد، اما در یک صفحه نمایش بزرگ فاقد قدرت مورد نیاز است.
یکی از ژانرهایی که میتوانید در نماوا بیابید فیلم سینمایی هندی عاشقانه است.
باید دوباره فیلم را ببینم تا عدالت را رعایت کنم. من مطمئن هستم که از سکانس های رویایی آن در DVD بسیار لذت خواهم برد. من اینجور چیزا رو دوست دارم دیالوگ بحث دیگری است. شاید به این دلیل که چنین فیلمی در همه جای دنیا در یک روز اکران می‌شود، برای دوبله یا زیرنویس راحت‌تر باید دیالوگ را کم‌کم کرد. شوخ طبعی، شعر و تخیل مختص زبان هایی هستند که از آنجا سرچشمه می گیرند، و اگرچه مترجمان می توانند معجزه کنند، گاهی اوقات شما کلمات را دریافت می کنید اما موسیقی را نه. بنابراین اجتناب از موسیقی ایمن تر است.
برای کودکان نیز برنامه کودک سینمایی جدیدتهیه شده است.
اما در فیلمی با مخاطب داخلی، چرا به سراغ نت های بالا نرویم؟ چرا اجازه نمی دهیم دیالوگ مبتکرانه، شیک و رسا باشد؟ در برخی از بازی‌ها نوعی بی‌جانی وجود دارد، شاید به این دلیل که بازیگران اغلب در مقابل صفحه‌های آبی فیلمبرداری می‌شدند تا بعداً محیط آنها توسط رایانه اضافه شود. بازیگران آهسته‌تر از آنچه ممکن است صحبت می‌کنند - صاف، واقعی، رسمی، گویی در حال تلاوت هستند. گاهی اوقات این نشان دهنده بار سنگین اسطوره ای است که آنها نمایندگی می کنند. در مواقع دیگر به سادگی نشان می دهد که آنچه آنها می گویند پیش پا افتاده است. "اپیزود دوم - حمله کلون ها" یک تمرین فناورانه است که آب و لذت ندارد. عنوان مناسب تر از آن چیزی است که باید باشد.